Nin San Tarsicio ni Capone

18/1/15


Por Perfecto Conde.


Xa me gustaría a min ter a décima parte da capacidade que tiña Xosé Luis Alvite para retratar a vida e a morte mediante unha simple metáfora do que nos acontece. Daquela seguramente sería capaz de berrar que o amigo que se nos acaba de mudar ao espazo da memoria era -é e será- un auténtico furacán do xornalismo galego que algún día será estudiado ao lado de Camba, de Cela ou de Fernández Flórez. O enorme mestre do xornalismo e da literatura acaba de deixar este "mundo infeccioso e feliz" despois de vivir nel con arreglo a unha visión amoral, procurando en cada momento aproveitar as rachas de lucidez para convertir en acertos os seus erros favoritos, segundo el mesmo se ten expresado.


Ler máis...





Sábado, 17 de enero 2015. Crónica de un adiós.


Por Nacho Mirás Fole



Me tranquiliza, maestro, saber que descansas donde querías: junto a la tía Pepita, que era, como tú la describías, “solterísima y comadrona”; al lado de tu hermano Jesús, que nunca dejó de esperarte desde que partiera de avanzadilla, antes de la cuenta, en 1984. Si no fuera por esa seguridad, habría vuelto hoy del cementerio municipal de Boisaca con la sensación de haberte dejado en depósito en un almacén, tal es la inquietud que me transmite para el reposo definitivo esta parte de la capital de Galicia que apenas sale en las guías; si acaso, en las de los transportistas. Poco peregrino coreano se ve por Boisaca, Alvite, y mucho repartidor.


Ler máis...

0 comentarios :

Publicar un comentario